Seyyah olup şu alemi gezeriz ve bir dost bulamadan gün akşam olur. Bilmeyiz ki dost tüm alemle birlikte içimizdedir: Nirvana… En yakındır ama onu en ırak ederiz.
Nerelere gitmeyiz ki!.. Yürüyüşe, tatile, sohbete, camiye, meyhaneye?!.. Sosyal medyaya gideriz, okumaya, yazmaya gideriz. Pek farkında olmadan çoğu zaman geçmişe gideriz, geleceğe gideriz. Düşüncelerin, hayallerin, kurguların peşinden sürükleniriz. Susamayan geveze zihin, duramayan kıpırdak beden daima işbaşındadır, ardı sıra taşır bizi. Arzuların, dürtülerin, alışkanlıkların gönüllü kölesi olarak gezer dururuz.
Tüm gezi hengâmesi içinde duyamadığımız bir ses vardır içimizde. “Gel beriye beriye!” der. Şimdiye ve kendimize çağırır bizi... Her yolculukta yanı başımızdadır, ama ona hiç uğramayız. Ah uğrayabilsek biraz! Her şey oradadır. Bedenden, düşüncelerden, bellekten, duyulardan, duygulardan, zamandan özgür bir yerdir orası. Yunus’un “Bir ben vardır bende benden içeru” dediği mekândır. İşte kutsallık, huzur, sükûnet, ebedi gençlik, ölümsüzlük, neşe, sevgi!..
Ey Kari!
“Gel beriye beriye.” Yani “Kendine gel!..”
- Gördüğünü değil, göreni yani kendini gör.
- Aradığını değil, arayanı yani kendini ara.
- Yola değil, yolcuya yani kendine koyul.
- Her şey oradadır.
- En önemlisi, Tanrı oradadır.
 |
| Adobe Stock tarafından lisanslandı. |